Xaneiro de 2009. Dicir a estas alturas da película que os pequenos detalles son os que fan grande un programa semella unha obviedade, pero nunca está de máis. Como di o noso mestre e gurú Xosé Cermeño, máis vale partir dun tópico que chegar a el. Así que, como creo que é de xustiza, mándolles aquí unhas liñas a Eva, a Simón e a Paula. Dúas produtoras e un pinche de cociña que en cada gravación fixeron o seu traballo e un pouco máis; porque facer ben o chollo vai implícito no soldo, pero facerlle a vida máis agradable ós que traballan contigo vai no carácter e saber manexar as sitiacións de tensión non está ó alcance de todo o mundo. A Simón espero volver a velo na terceira temporada, porque a súa humildade e a súa profesionalidade son necesarias para que brille o traballo dos larpeiros. Para Benigno, o gran Simón, é unha axuda fundamental á hora de facela compra e de preparalos pratos. A Eva e a Paula espero velas mañá, alguén terá que soportarme cando dea a paliza co meu blog. Este recoñecemento era o menos que podía facer para que sigan entrando en obxectivo larpeiro. Grazas os tres, compañeiros!
No hay comentarios:
Publicar un comentario